camane ntah saye bole terlupa smalam adelah
5 Ramadhan
aduuuh..
sblum nih punyela countdown gile2 kan
tp bile dh depan mata cam di awang2an sgt kot :p
i did nothing special smalam, rugi gile!
tp takpela, my presence over the weekend tuh bole dikire birthday present dh kot :)
(perasan sendiri je tuh, tp saye akan pakse encik.paih ngaku gak)
2Ramadhan
cube siap2kan basuh baju n jemur sume
tp tk sempat nk iron yg sebakul tuh
pastuh igtkan sempat mop seluruh bahagian atas rumah
namun sempat menyapu je
habuk byk gile mcm setahun tk menyapu
padahal sbulan je tk sapu
haha malu gile anak dara nk ngaku tk menyapu sbulan
saye bg alasan yg saye anaemic an fatigue sblum nih
tp sejak puasa nih saye gagah perkasa je, alhamdulillah
mungkin sbb saye mkn vitamins,iron etc
dan milo pekat
puas hati kerana rumah tinggal dlm keadaan memuaskan sblum balik kb
cume terkilan sbb tk dpt lipat baju n gosok baju
airasia tk delay plak kali nih
sampai kb tepat pada masanya
bile mendarat tuh teringiiin sgt kalo2 encik.paih bole dtg amik kat epot
sbb dekat sgt la kilangnya dan epot tuh
dan kol 5 tuh dh sesuai ngan waktu kluar pejabat
namun sbb kejenye tidakla menentu, mmg saye tidak berharap pape la
lgpon mmg la makcik pakcik saye dh dtg amik kan
best gile berbuka puasa dgn segala percik dan lauk sedap2
nenekku sudah tentu sgt bahagia bertemuku dan bertanye2 soalan2
3Ramadhan
bangun pg dgn smangat sbb tau nk drive g tganu
nk anta upah jahit baju2 kawin
mami berkata nk bertolaks sejurus selaps subuh
tp saye tahu itu hanyalah kata2 semata2
at least btolak kol 7 kan
so saye suruh mak kejut 6.45
tgk2 mak saye tidak mengejut saye pon
7 lebey baru kejut
masa sahur tuh saye tk sampai hati nk tanye encik.paih samada die jd tak utk drive
sbb smalam tuh die pulang kol 12lebey tgh mlm..
die ckp die nk demam
kesian buah hati i!
dahla tk bukak pose ok!
geram gile saye dgr die minum mineral je bukak pose
takde selera tuh satu hal, mls nk pk nk mkn ape plak tuh satu hal
aiish, nih mmg tanda2 wajib kawin nih
pastu bile bgn 7 lebey tuh saye ckp tepon kat ruang tamu
n mak saye menyampuk dr blakang ckp kitorg bole singah machang amik die
die terdengar n die ckp die nk ikut
ape lg, terus recharged dan bertenaga la saye
macik saye duk perli2
'td napok layu jah, nih terus full bateri tuh'
saye drive dulu ke machang utk singgah umah sane
salam2 dulu ngan mak mertua :)
mak saye berbasa basi la
'nok pinje paih dulu semeta ni'
besan mak saye membalas
'amik laa, hok demo doh separuh tuh'
LOL
tergelak dlm hati saye time tuh
tp mesti la berbunga riang kan :p
pastuh besan mak saye bg mak saye alas semayang
kalo bole rase nk stopkan masa biar hari tak habis
biar selama2nya adela hari tuh je
mula2 singgah umah kumazila
ukur2 baju pastuh die ckp
'pinggang bole tahan'
:( wuaaa...
tp saye agak takut
kot2 buncit sbb lain ke kan
sblum nih rase sbb gemuk je
tp kalo tukang jahit pon kate camtuh, rase abnormal
dr rumah tukang jahit kami nak ke pondok plak
mami nk jumpe kak chek
so singgah dulu umah mokngoh utk upah jahit kain smayang
mak saye mmg suke bahagian muka yg mokngoh jahit
kemas terletak kat muka
mmg byk peringkat la kain smayang kami
sbb mula2 bli kain
jenis kainnye plak mmg mak saye suruh makcik saye bli cotton itu sahaja
mmg sgt lembut, sejuk, selesa dan pelbagai lg
patient makcik saye ade kedai kain kat kb tuh
jd kirim kat die bile die ade appointment
pastuh anta jahit mokngoh
pastuh bg kat kakchek utk die anta sulam kat pattani
sulam kat situh sgt halus dan kemas
tp mmg staun lebey baru siap sbb die byk gile tempahan
cheyah mmg sgt seronok bile kitorg singgah umah die
pastuh die excited gak jumpe encik.paih
die kate rase rapat mcm kluarga
pastuh sementara tunggu encik.paih smayang jumaat,
kami lepak di pondok tuh ngan kakchek
pastuh kami bertolak pulang
igtkan singgah umah acik aih
nk anta bekas2 die
n bole saye jumpe inah, bazli ngan oman
tp tgk2 acik aih nk g kb plak
takde rezeki nk jumpe la
mmg spanjang perjalanan tuh mengharap hari tk berakhir
tp akhirnye sampai jua kembali ke machang dkt2 nk kol 5.30 tuh
abah suruh kami singgah masuk dulu
die nk ajak saye berbuka puasa esok disituh
takle nk diceritakan camane perasaan bile rase disygi mertua2 kan
tak tercerita la camane layanan diorg kan
tp yg pasti sblum balik tuh 2 kali salam ngan ma
ma pon cuak nervous kot jumpe bakal menantu sampai tk igt yg dh salam dh :p
ma ckp kat mak
'jupo smula taun dpn tuh jd natu doh la'
saye tersenyum2 simpul je la kan
dalam hatiku ade taman :p
abah awal2 dh siap potong ngan ikat buah2an tempatan yg baru dikait khas utk menantunye ini :)
dan bile nk pulang tuh saye yg drive kan
abah igt saye takde lesen
abah ckp 'hoo la, arah bulih bawok keto deh..' berulang kali
lg kagum abah bile tau saye bawak manual
sbnrnye mungkin die igt saye takle bawakkete sbb tuh encik.paih mintak nk drive g tganu
to be continued.. :p
No comments:
Post a Comment